"ناتالی کریسمن کوپر" زنی میانسال است که به تازگی وارد عرصه‌ی فناوری شده و اکنون به عنوان یک طراح وب فریلنسر فعالیت می‌کند. در این مطلب که از زبان وی بیان شده است از زنان دعوت می‌کند تا با تکنولوژی ارتباط بهتر و کارآمدتری برقرار کنند
در گروه آنلاین تکنولوژی محلی من، معمولا تعداد خانم‌ها انگشت‌شمار هستند. در این گروه، دوره‌های رایگان آنلاین زیادی وجود دارد که خانم‌ها می‌توانند از آن استفاده کنند.
وقتی به عنوان یک زن وارد حوزه‌ی فناوری شدم، فرصت‌های آنلاین زیادی در اختیارم قرار داشت و به محض این که شروع به فعالیت کردم، فهمیدم این عرصه آن طور که تصور می‌کردم، بد نبوده است. مشکل اینجا بود که در این فضا هم نوعی تبعیض برقرار بود. با این حال، ذهنیتی که پوشش‌های رسانه‌ای از آن ایجاد کرده بودند، واقعا درست نبود.
از این رو گروهی تشکیل دادم تا این فضا برای خانم‌ها هم فراهم شود تا برتری خود را در این زمینه نشان دهند و در یک محیط آرام و دوستانه به یادگیری موضوعات جدید بپردازند. ضمن این که از برنامه‌ی موجود در Google Campus که برای پدرها و مادرها طراحی شده بود، استفاده کردم. این برنامه نوعی محیط آموزشی جذاب فراهم کرده بود تا والدین خلاق در آن ایده‌های خود را شکوفا کنن
از طریق این برنامه و با راهنمایی کارشناسان آن توانستم با موضوعاتی چون برنامه‌ریزی‌های کسب و کار و اصول طراحی تجربه‌ی کاربری (UX) آشنا شوم و آموزش‌های مربوط به آن را فرا بگیرم. البته به صورت مداوم از مردم می‌شنوم که حوزه‌ی تکنولوژی برای خانم‌ها سخت است اما در مقایسه با تجربه‌های قبلی خودم در طراحی و تبلیغات صنعتی که در آن شغل هم تبعیض جنسیتی به وفور دیده می‌شد، کار سخت‌تری نبود.
موانع ورود به این عرصه بسیار کم است. منابع آموزشی آنلاین زیادی وجود دارد که اکثر آن‌ها رایگان هستند و به هیچ تجربه و بیشینه‌ای هم در رشته‌های کامپیوتر نیازی نیست. در واقع لازم نیست که پس‌زمینه‌ی فنی در این خصوص داشته باشید بلکه یک ذهن کنجکاو و مشتاق به یادگیری در آغاز راه کفایت می‌کند.
سوالی که ممکن است مطرح شود اینکه، با وجود ورودی آسان این حوزه، چرا خانم‌ها کمتر وارد آن شده‌اند؟
به عقیده‌ی من نبود الگو در این عرصه میتواند علت این عدم استقبال باشد. برای مثال من ۴۷ سال سن دارم. اما هیچ زن میانسال‌تر از خودم را نمی‌شناسم که با وجود مسئولیت‌های سنگین زندگی وارد عرصه‌ی تکنولوژی شده باشد.
من متعلق به نسلی هستم که دختران در مدرسه هم با کامپیوتر کار نمی‌کردند و از آنجا که درس‌های دیگری برای گذراندن وجود داشت، شانس آشنایی با کامپیوتر از من گرفته شد. حتی وقتی درخواست تغییر درس دادم با آن مخالفت شد. به یاد نمی‌آورم که در آن زمان با پسرها چنین برخوردی می‌شد و این گونه بود که تا مدت زمانی طولانی هیچ دانش و تجربه‌ای نسبت به علوم کامپیوتر و دنیای فناوری نداشتم.
اکنون حال من مثل کودکی است که در یک فروشگاه شکلات آزادانه برای خود قدم می‌زند و تنوع زیادی از انتخاب در برابر او قرار دارد. برای مثال از خودم می‌پرسم امروز به دنبال یادگیری چه زبانی باشم؟ HTML، روبی یا جاوا اسکریپت؟ یا چطور است به سراغ طراحی UX یا یادگیری Data Analysis بروم؟ بهترین اتفاقی که در این میان می‌افتد این است که می‌توانم بین کار و نقش مادری‌ام نوعی تعادل برقرار کنم. ضمن این که به من اجازه می‌دهد تا کار خود را با موضوعات مورد علاقه‌ام ترکیب کنم. در حال حاضر روی طراحی اپلیکیشنی کار می‌کنم تا یکی از مشکلات شخصی من که خوردن غذاهای ناسازگار با هم دیگر است را حل کند.
شما می‌توانید در ساعات فراغت خود شروع به کار کنید. بهترین بخش این کار این است که هیچ گونه محدودیت سنی ندارد. برای مثال خود من از اواسط دهه‌ی چهل زندگی‌ام وارد دنیای تکنولوژی شدم و برای دوستان، خانواده و سپس مشتریان شروع به ساخت وب‌سایت کردم و به این ترتیب کسب و کار کوچکی راه انداختم.
یکی از راهکارهای رشد در فناوری، "همکاری" است. خیلی از همکاران مرد واقعا من را تشویق و حمایت کردند. قسمت هیجان‌انگیز کار، بخش تکنولوژی است که فضای اشتراک‌گذاری ایده‌ها را فراهم می‌کند.
دنیای تکنولوژی به من اجازه داده که علاوه بر زن بودن و مسئولیت‌های مادری شغل دومی هم برای خود داشته باشم. اکنون به عنوان یک طراح وب فریلنسر مشغول به کار هستم این شهامت را پیدا کردهام که به عنوان استارتاپ در عرصه‌ی فناوری سرمایه‌گذاری کنم.