ظاهراً می‌بایست اخطارهای پی در پی ایلان ماسک در خصوص خطر هوش مصنوعی در آینده را بیش از پیش جدی بگیریم. البته خود این شخص مدیر کارخانه‌ای است که تلاش دارد در سال های آینده خودروهای هوشمند بدون راننده را در خیابان های سرتاسر دنیا به حرکت درآورد؛ خودروهایی که در مواقع اضطراری باید حاضر باشند سلامت سرنشینان خود را در راه حفظ جان عابرین پیاده به خطر بیاندازند.
گوگل و تسلا در کنار تعداد دیگری از کمپانی های خودروساز به دنبال تولید اتومبیل های بی نیاز از راننده هستند. گرچه سخت افزار لازم تا حدود زیادی فراهم شده، اما توسعه هوش مصنوعی کنترل کننده این سخت افزار هنوز نیاز به کار زیادی دارد. حتی در صورت نهایی شدن این امر نیز هنوز بسترهای قانونی و البته فرهنگی لازم برای فراگیر شدن چنین ماشین هایی فراهم نیست.
در هر حال هدف اصلی از توسعه این ربات های چهار چرخ، افزایش ضریب ایمنی سفرهای زمینی و کاهش تصادفات است. با همه این‌ها اما همیشه احتمال وقوع تصادف وجود دارد و اتومبیل های خودران می‌بایست بتوانند در بحرانی ترین و بغرنج ترین شرایط نیز بهترین تصمیم را بگیرند. به خصوص در شرایطی که همزمان جان سرنشینان خودرو و عابرین پیاده در خطر باشد.
به تازگی نتایج یک تحقیق روی برخی افراد که تمایل دارند در آینده مالک خودروهای بدون راننده باشند نشان می‌دهد که این افراد باور دارند، لازم است در شرایط بحرانی هوش مصنوعی خودروها درست ترین تصمیم را برای نجات جان افراد بگیرند، حتی اگر این تصمیم به قیمت جان خود آنها تمام شود.
نتایج این تحقیق که در مجله Science منتشر شده، حاصل کار گروهی از دانشمندان علوم کامپیوتر و روانشناسان است که شش بررسی مستقل را در مناطق مختلف ایالات متحده به انجام رسانده اند.
چالش اساسی در این میان چگونگی فهماندن چنین اولویت های اخلاقی به هوش مصنوعی خودروها است. این که یک خودروی بدون راننده درک کند در شرایطی خاص می‌بایست سلامتی گروهی را فدای گروهی دیگر کند. حتی قانونمند کردن چنین مکانیزمی بر روی کاغذ نیز دشوار به نظر می‌رسد.
باید دید تسلا، گوگل و اپل چگونه می‌توانند بر این چالش پیروز شوند و در عین حال خیال مشتریان خود را برای اخذ بهترین تصمیم از جانب خودروهای بدون راننده شان راحت نمایند.