طراحی وب سایت حرفه ای

معمار سر شناس، طراح و مطالعه‌ی طراحان و معماران، مطالعه و تلاش خود را برای ایجاد یک جهان بهتر‌‌ می‌نماید

در داخل دفتر Ana Miljacki در بخش معماری MIT، یک نشانه روی دیوار نشانه‌ای از پیام پنهانی آویزان است:

UTOPIA در اینجا است.

فقط برای امروز.

به خودی خود، این نشانه‌‌ می‌تواند بسیاری از چیزها باشد: یک درخواست جدی برای لذت بردن از لحظه، تفسیر وحشیانه در مورد بی نظمی در جستجوی کمال، و یا دنیایی پر زرق و برق دار به ناتوانی همه چیز.

در مورد میلیاکی، همه آن‌ها و مرجع معماری هایی است که او درباره آن مطالعه کرده و یا در موردش نوشته شده است. Miljacki یک مورخ معمار و طراحی است که کتاب هایی را درباره طراحی پس از جنگ نوشته است، U. S. پایتلیون در بیوانسال ونیز و سرپرستی کارشناسی ارشد معماری در MIT.

اولین کتاب مایلیکاکی در مورد امیدها و مصالحه معماران در چکسلواکی پس از جنگ بود که سه دهه اول تلاش خود را برای توسعه نقشش در طرح بزرگ ساختن سوسیالیسم. بعضی از آنها، مانند یک گروه به نام SIAL از لیبریک، چیزی را که مایلااکتکی یک تلاش واقعی برای تمرین اتوپیایی در شرایط خاص بود نمود.

از نظر معماری، میلاکتیکی نوشته است، این بدان معنی است که utopia دیگر مترادف با تولید تصاویر خارق العاده از یک جهان کامل در برخی موارد و در جایی دیگر است. برای طراحان SIAL خود، این به معنای تلاش برای ایجاد نقش موثر معماری و معماران در محدوده یک سیستم سیاسی سرکوبگر است.

بنابراین معماران SIAL آرزو داشتند اما واقع گرایانه بودند و تنش بین این دو چیز، شغلشان را تعریف‌‌ می‌کرد.

میلیاکی‌‌ می‌گوید: من همدلی را برای معمارانی که در آن زمینه فعالیت‌‌ می‌کنند دارم. من سعی‌‌ نمی‌کنم داستان را ساده کنم، اما من به آنچه که آنها سعی در انجام آن ندارند از جمله زنده ماندن پایبند نیستم.

امروز، در زمان و مکان بسیار متفاوت، میلوجکی در هنگام ارزیابی کار خود، این ایده‌ها را درک‌‌ می‌کند.

میلتاکی‌‌ می‌گوید: Utopia هرگز چیزی برای تلاش به عنوان یک شرایط کامل و یخ زده نیست. اما او یک ایده آلیست در مورد رشته معماری است و بالاتر از همه، در مورد آموزش آن به دانشجویان MIT. در واقع، میلایکی‌‌ می‌گوید بهترین راه برای فکر کردن در مورد تدریس به عنوان یک شکل اتوپیایی است.

او‌‌ می‌گوید: کلاس درس جایی است که من به عنوان بهترین شیوه‌ای عمل‌‌ می‌کنم و به نوعی اتوپیایی را با دانش آموزان ترویج‌‌ می‌کنم.

با توجه به آمار مایا جوکی، ناامید کننده نیست که او معمار شده است. او در بلگراد به عنوان فرزند دو معمار بزرگ شده بود که خانه های بزرگ را برای یوگسلاوی سابق طراحی کردند.

برای من، معماری انتخاب واضح به نظر‌‌ می‌رسد، Miljacki recounts. او به یک دبیرستان معماری در بلگراد رفت و به کالج معماری بلگراد پذیرفته شد، همانطور که جنگ یوگسلاوی در اوایل دهه 1990 شکست خورد. مایلاکی یک دوست خانوادگی را یاری نمود، یک سال تحصیل کرد و به کالجهای دانشگاه اعزام کرد.

اما من همیشه چیزهای بزرگ رویایی را دیدم، میلوکی‌‌ می‌گوید او تحصیلات کامل را در کالج Bennington، کالج هنر لیبرال در ورمونت گرفت.

میلایکی‌‌ می‌گوید: یک مدرسه هنر لیبرال به عنوان یک مدل در دنیای من وجود نداشت، اما من ناگهان به فکر فلسفه و ادبیات و معماری و طراحی در همان زمینه بودم. علاوه بر این، فلسفه تحصیلی بنینگتون به او کمک کرد تا دانشجوی بهتر و دانش آموز تر باشد.

بنیگتون هیچ نمره‌ ی بدی نداشت و دانشجوی خیلی خوبی بود، بنابراین‌‌ می‌دانستم که برای رسیدن به رتبه های خوب چه‌‌ می‌کند، میلوجکی‌‌ می‌گوید که مدل جدید یک شوک مهم برای سیستم است.

سپس میلوجکی مدرک کارشناسی ارشد خود را در معماری دانشگاه دریافت کرد و وارد برنامه دکترا در دانشگاه هاروارد شد - جایی که او درباره معماران چرخه پس از جنگ و مبارزات آنها برای تمرین و زندگی تحت سوسیالیسم به عنوان پایان نامه اش نوشت.

در انجام این کار، میلتاکی، به شیوه‌ای دور، به گذشته اش‌‌ می‌چسبید، با توجه به زندگی والدینش به عنوان معماران یوگسلاوی سابق. نوشته های او در مورد معماران چک، توسط تجربه های من در زمینه صرب ها، با دیدن پدر و مادر من در آنجا، مطلع شد. اما من‌‌ نمی‌خواستم یک تاریخنگار از حیاط خلوت من باشد.

وی در دانشگاه کالج مینویسد، پیش از آنکه در دانشکده MIT استخدام شود. برای تحقیق، طرح های طراحی و تدریس او در سال 2017 به تصویب رسید.

پروژه های طراحی خود Miljacki متعدد است. او از سال 2002 مدیر پروژه شرکت طراحی بوده و فهرستی بلند از نمایشگاه را طراحی کرده است. غرفه‌ای در سالن بین المللی ونیز در سال 2014 به نام OfficeUS و توسط Miljacki، Eva Franch I Gilabert، مدیر مدرسه انجمن معماری در لندن، و اشلی شافر، استاد دانشگاه ایالتی اوهایو.

میلایکی‌‌ می‌گوید: مردم در معرض حجم عظیمی از کارها از طریق تصاویر هستند. این بی سابقه است. بنابراین در بیشتر سطحی ترین روش ها، در سراسر هیئت مدیره کپی بسیار بیشتر است.

با این حال، مایلاکی، فراتر از تحقیق، نوشتن، طراحی و تعلیم، تاکید‌‌ می‌کند که همیشه در هنگام آموزش در خانه احساس‌‌ می‌کند.

Miljacki‌‌ می‌گوید: این همیشه در مورد دانش آموزان اول است. و دانشجویان MIT شگفت انگیز هستند. آنها جدی و پیچیده هستند. آنها متفکرانه و باز به آموزش‌‌ می‌پردازند و دانش آموزان خوبی هستند. او‌‌ می‌افزاید، دانش آموزان در MIT بهترین زمان را دارند. آنها قادر به رفتن به طیف گروه های رشته‌ای و هیئت علمی‌ها هستند و در نهایت رژیم های خاص علمی خود را به منافع خود اختصاص‌‌ می‌دهند.

بنابراین در حالی که زندگی به عنوان یک دانشجوی معماری ممکن است هرگز به صورت آرمانی نباشد، به لطف افرادی مانند میلاکتیکی، روز به روز نزدیکتر‌‌ می‌شود.

لطفاً در مورد مطلب فوق ستاره بدهید :