طراحی وب سایت حرفه ای

عدم موفقیت در سلول های قاتل طبیعی در پاسخ به عفونت ممکن است توضیح دهد که چرا این بیماری در برخی از بیماران جدی تر است.

حداقل 250 میلیون نفر سالانه مبتلا به مالاریا هستند و حدود نیمی از آنها از این بیماری‌‌ می‌میرند. یک مطالعه جدید از MIT یک توضیح احتمالی برای اینکه چرا برخی افراد به احتمال زیاد به شکل شدیدتر و به طور بالقوه مرگ آور بیماری را تجربه‌‌ می‌کنند، ارائه‌‌ می‌دهد.

محققان دریافتند که در بعضی از بیماران سلول های ایمنی به نام سلول های قاتل طبیعی (سلول های NK) قادر به تبدیل ژن هایی هستند که لازم است به طور موثر گلبول های قرمز آلوده به مالاریا را از بین ببرند.

محققان همچنین نشان دادند که آنها‌‌ می‌توانند سلول های NK را تحریک کنند تا کارایی بهتر در قتل گلبول های قرمز آلوده که در یک ظرف آزمایشگاهی کشته شده اند، انجام دهند. جیانژو چن، یکی از نویسندگان ارشد این تحقیق،‌‌ می‌گوید: این یک رویکرد ممکن برای توسعه درمان است که‌‌ می‌تواند به کاهش شدت عفونت مالاریا در برخی افراد، به ویژه کودکان کمک کند.

چن، استاد زیست شناسی MIT و عضو موسسه Koch MIT برای تحقیقات جامع سرطان،‌‌ می‌گوید: این یک رویکرد به این مشکل است. بسیاری از بیماران مبتلا به مالاریا، کودکان زیر 5 سال هستند و سیستم ایمنی آنها هنوز به طور کامل تشکیل نشده است.

پیتر پریزر، استاد دانشگاه فنی Nanyang (NTU) در سنگاپور، همچنین یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه است که در مجله PLOS Pathogens در اکتبر به چاپ رسیده است. 4. نویسندگان این مقاله، دانشجویان تحصیلات تکمیلی NTU و سنگاپور-MIT برای دانش پژوهان و فناوری (SMART) هستند. Weijian Ye و Marvin Chew.

خط اول دفاع.

در سال 2010، چن و همکارانش، سلول های موش هایی را تولید کردند که انواع مختلفی از سلول های ایمنی بدن انسان و گلبول های قرمز تولید‌‌ می‌کنند. این موش های انسانی را‌‌ می‌توان برای مطالعه پاسخ ایمنی بدن انسان به پاتوژن هایی که به طور معمول موش‌ها را آلوده‌‌ نمی‌کند، مانند پلاسمودیوم فالسیپاروم، انگلی که باعث‌‌ می‌شود مالاریا.

چند سال بعد، محققان از این موش‌ها برای بررسی نقش سلول های NK و ماکروفاژها در عفونت مالاریا استفاده کردند. این دو نوع سلول نقش کلیدی در سیستم ایمنی ذاتی، یک پاسخ غیر اختصاصی است که به عنوان اولین خط دفاع در برابر بسیاری از میکروب‌ها عمل‌‌ می‌کند. چن و همکارانش دریافتند هنگامی که آنها سلول های انسانی انسانی را از موش‌ها برداشته و مالاریا را آلوده‌‌ می‌کردند، مقدار انگل های خون بسیار بیشتر از موش هایی با سلول های NK بود. این اتفاق هنگامی رخ نداد که ماکروفاژهای انسانی را از بین بردند، و این نشان‌‌ می‌دهد که سلول های NK مهم ترین مدافعان اولین خط مقابله با مالاریا هستند.

یک سلول طبیعی قاتل (NK) به یک سلول قرمز آلوده به مالاریا متصل‌‌ می‌شود و آن را از بین‌‌ می‌برد. اعتبار: Weijian Ye.

در این مطالعه، محققان همچنین دریافتند که در حدود 25 درصد از نمونه های خون انسان مورد استفاده قرار‌‌ می‌گیرند، سلول های NK به هیچ وجه به مالاریا پاسخ‌‌ نمی‌دهند. در مقاله جدید، آنها سعی کردند تا بدانند چرا این مورد بود. برای انجام این کار آنها RNA سلول های NK را قبل و بعد از مواجه شدن با گلبول های قرمز آلوده به مالاریا توالی کردند. این به محققان اجازه‌‌ می‌دهد تا تعداد کمی از ژن هایی را که در سلول های NK واگیردار مالاریا تبدیل شده‌اند شناسایی کنند اما نه در سلول های غیر واکنشی.

در میان این ژن ها، کدام یک از پروتئین نامیده‌‌ می‌شود MDA5، که قبلا شناخته شده بود در کمک به سلول های ایمنی مانند NK سلول‌ها و ماکروفاژ‌ها تشخیص RNA خارجی. مطالعات بیشتری نشان داد که سلولهای قرمز خون آلوده به مالاریا حباب های کوچک را به نام microvesicles‌‌ می‌اندازند که قطعات RNA از انگل مالاریا را حمل‌‌ می‌کنند. مطالعات همچنین نشان داد که سلول های NK این میکروویزوکل‌ها را جذب‌‌ می‌کنند. اگر MDA5 وجود داشته باشد، سلول NK برای کشتن سلول های آلوده منتقل‌‌ می‌شود.

سلول های NK غیر واکنشی که سطوح پایین MDA5 دارند، قادر به شناسایی و کشتن سلول های آلوده نیستند. سلول های NK همچنین مسئول ترشح سیتوکین‌ها هستند که سلول های T و دیگر سلول های ایمنی را احضار‌‌ می‌کنند، بنابراین عدم فعالیت آنها همچنین مانع از سایر عناصر پاسخ ایمنی‌‌ می‌شود.

تقویت ایمنی.

چن و همکارانش نشان دادند که‌‌ می‌توانند سلول های NK غیر واکنشی را با استفاده از مولکول های مصنوعی به نام poly I: C فعال کنند که به شکل ساختاری مشابه رشته های دو رشته ای. برای پلی I: C برای موثر بودن، محققان باید آن را به حوزه های کوچک به نام لیپوزوم بسته بندی کنند، که اجازه‌‌ می‌دهد آن را به سلول‌ها مانند میکرویزیم های واکنش دهنده RNA.

محققان همچنین ارتباط بین سطوح MDA5 در سلول های NK و شدت بیماری که توسط بیماران اهدا شده خون گرفته شده. بعدا آنها امیدوارند که سلولهای بیمار را از انسان بگیرند و از آنها برای بررسی این همبستگی در موش های انسانی استفاده کنند و همچنین بررسی اینکه آیا درمان با موش های پلی I: C همان تاثیر مثبت را در سلول های رشد شده در یک آزمایشگاه مشاهده‌‌ می‌کنند.

این تحقیق توسط بنیاد ملی تحقیقاتی سنگاپور از طریق گروه پژوهشی میان رشته‌ای SMART در برنامه تحقیقات بیماری های عفونی تأمین شد.

لطفاً در مورد مطلب فوق ستاره بدهید :