این روزها تقریباً همه این را میدانند که فناوری باتریها شتاب دنیای فناوری را کند کرده است. سرعت پیشرفت فناوری در بسیاری از صنایع به شدت زیاد است، اما باتری تازهای که بتواند برق لازم برای عملکرد صحیح این پیشرفتها را به شکلی کارآمد تأمین کند وجود ندارد. با این حال محققان سخت در تلاشاند فناوری امروزی باتریها را دستخوش تحول کنند. دانشمندان در همین راستا نوعی باتری جدید و جالب نیز تولید کردهاند که ممکن است روزی مثل باتری های امروزی فراگیر شود.
محققان مؤسسهی فناوری ماساچوست (MIT) فکر میکنند در مسیر ساخت نوع جدیدی از باتری های مایع هستند که برای تولید انرژی، از نیروی جاذبه بهره میگیرد.
این ایدهی فوق العاده در مقالهای که اخیراً در ژورنال انرژی و علوم زیست محیطی منتشر شده شرح داده شده است. مقالهی مذکور به توصیف نوع جدیدی از باتری میپردازد که برای تولید انرژی از نیروی جاذبه بهره میگیرد.
ایدهی باتری های سیال ایدهی تازهای نیست؛ در حقیقت طراحی اولین باتری سیال به دههی ۱۹۷۰ میلادی باز میگردد. ایدهی اصلی آن این است که الکترودهای مثبت و منفی به شکل مایعاند و به وسیلهی غشایی خاص از یکدیگر جدا شده اند. به این ترتیب ذراتی که در قالب مایع، از یک سر باتری به سر دیگر حرکت میکنند الکتریسیته تولید خواهند کرد.
همهی طراحی های این نوع باتری مایع در گذشته یک ویژگی مشترک داشته اند: این نوع باتریها تا امروز برای حرکت دادن مواد شیمیایی داخل دستگاه، به سامانه های پیچیده و گران قیمتی متشکل از محفظهی نگهدارنده، پمپ و دریچه متکی بوده اند.
اما در طراحی جدیدی که توسط محققان ام آی تی خلق شده، نیاز به سیستم های پیچیدهی پمپاژ به کلی از بین رفته است. طراحی جدید در عوض برای حرکت دادن مایع در یک کانال باریک و تولید الکتریسیته از آن، از یک سیستم سادهی مبتنی بر جاذبه استفاده میکند. علاوه بر این، میزان تولید انرژی این باتری جدید مایع را میتوان خیلی ساده با تنظیم زاویهی باتری و در نتیجهی آن تغییر سرعت جاری شدن مایع درون آن کم یا زیاد کرد.
اما خبر بد اجتناب ناپذیر این است که این نمونهی اولیه صرفاً مدلی برای اثبات این ایده است و محققان ام آی تی هنوز با تجاری سازی آن فاصلهی زیادی دارند. محقق ارشد این پژوهش، آنچه که محققان مذکور موفق به ساخت آن شدهاند را به نمونهی اولیهی یک خودرو تشبیه میکند. البته او اطمینان دارد طراحی یاد شده در نهایت به یک محصول واقعی بدل خواهد شد و میتواند در بسیاری از صنایع کاربرد های مختلفی پیدا کند.
این طراحی جدید باید امکان ساخت باتری های ساده تر و کوچک تر را فراهم کند؛ باتری هایی که میتوانند ارزان قیمت و ماژولار باشند و به کاربر اجازه دهند بر اساس نیاز بتواند ظرفیت شبکهی باتری های خود را افزایش یا کاهش دهد. چنین سیستم های ذخیره ای، برای افزایش استفاده از منابع متناوب تولید برق مثل مبدل های بادی و خورشیدی حیاتی خواهند بود.